خط معلی

حمید عجمی در سال ۱۳۷۸ش، خط معلی را ابداع کرد.عده‌ای این خط را از خطوط نوظهور و آخرین گونه از خطوط ابداعی دانسته‌اند. به گفته عجمی خط معلی برگرفته از نام امام علی(ع) است و عنایت ایشان سبب اصلی پیدایش این خط بوده است. او از فرهنگستان هنر، لوح تأئیدیه خط معلی را دریافت کرد و این خط را در سازمان جهانی یونسکو به ثبت رساند.

از قالب‌های خط معلی برای تبلیغات و طراحی‌های دینی و مذهبی استفاده می‌شود. وی نمایشگاه‌های انفرادی زیادی در داخل و خارج از ایران  در زمینه خط معلی برپا کرده است که اولین آنها در سال ۱۳۷۸ش بود

ویژگی معلی

از ویژگی‌های این خط قامت بلند و سماع و ستیز حروف در کلمات است. در این خط حرکت قلم از شش دانگ به سمت ضعف دفعتاً حرکت می‌کند. ویژگی دیگر این خط در هم تنیدگی حروف و کلمات است که حروف هنگام نوشتن، می‌توانند به‌آسانی از میان هم تردد کنند. هم‌اکنون تعدادی از خوشنویسان به توسعه و گسترش این خط زیر نظر حمید عجمی مشغول اند. از خط معلّی بیش‌تر در سطرنویسی و قطعه‌نویسی به کار می‌رود تا کتابت و از مهم‌ترین ویژگی‌های این خط شکست‌های ناگهانی و قالب شکنی‌هایی است، که به روحیه بشر مدرن نزدیک‌تر است و پتانسیل بالایی برای استفاده در معماری را در خود دارد.